Ngaa Haw?

Ini nga palamangkutanon iya ni Jose nga nagapabilin na lang sa amon palamatin-an.  Palamangkutanon indi tungod sa malala niya nga balatian (leukemia), kundi bilang sabat kon hambalan namon sia nga indi ka sini kay malain sa imo.  Subong sang isa ka bata nga inosente masabat lang ina siya, ngaa haw? Nahibal-an man niya nga may balatian siya apang wala kami makabati nga namangkot siya, – ngaa ako?  Kon kaisa makasiling lang ina sia, kakapoy ah.

 Sang wala pa sia magmasakit, mapagsik sia, palahambal, masami nagapamangkot (inquisitive) kag masinadyahon.  Madamo lang sing nahibal-an, ilabi na gid sa computer. Palangga gid sia katama sang iya ginikanan kag mga utod.  Bilang agot, sia gid ang “favorite” sang familia.  Kon kaisa makasiling kita nga kanugon, bata pa sia madamo pa kuntani ang iya mga potentials nga wala pa matukib.  

 Si Ginoong Jesus mapinalanggaon man sa mga bata. Isa sadto ka kahigayunan ginpamangkot Sia, “Sin-o bala ang labing daku sa  Ginharian sa Langit?”  Gintawag ni Jesus ang isa ka diutay nga bata kag ginpatindog sia sa ila atubangan, kag nagsiling, “Dumduma ninyo ini!  Kon indi kamo magbaylo kag manginkaangay sa magamay nga mga kabataan, indi gid kamo makasulod sa Ginharian sang Langit.  Gani ang nagapaubos sang iya kaugalinon kag manginkaangay sining diutay nga bata, amo ang labing daku sa Ginharian sang Langit.” (  )

 Paano kita mangin bata kasubong ni Jose?  Madamo ang nakaobservar nga si Jose daw tigulang kuno kon  maghambal.  Kon kaisa may hambal ina sia nga matingala ka lang kon diin niya ginkuha ang ideya sang iya ginahambal. 

 Sa sini nga punto sundon naton ang halimbawa ni Jose, ang iya simple nga gawi. Kon nangin uslitan man sia ina tungod bata sia.  Kay kon indi sia uslitan indi na sia bata.  Kita aton matuod nga nagagulang na apang ara man gihapon  sa aton ang pagka bata-bata  (immaturity and childishness).  Amo ini ang dapat kuhaon sa aton kaugalingon, ang pagka bata-bata.  Amo ini ang  buot silingon ni Ginuong Jesus sa Iya paghambal nga ang mga bata amo ang labing daku sa Ginharian sang Langit, sanglit sila inosente, may pagpaubos kag simple.  Silingon mo lang ang bata nga “very good” happy na sia, it is because children still have a direct connection between head and heart.

 Sang sa ospital pa si Jose nga critical ang iya condition, wala gid magbiya si Anton kag Lalaine sa iya.  Sang ulihi ginhutikan sia ni Anton, “Toto, palangga ka gid namon ni Mama mo kag imo mga utod, apang may ara nga sobra gid ang pagpalangga Niya sa imo, si Lord.” 

 Si Jose nakalampuwas na.  Kon si Anton pa, nakagraduate na.  He came out triumphant over death and now he is with the Lord.  Kita iya, ano?  Madamo pa kita sing mga baggages nga dapat idiskarga.  Ang mga aligotgot ukon sakit sang balatyagon, ang mga gumontang nga nagatublag sa aton kon sa diin tungod sa paghinabon sini nga mga baggage nagtubo ang bugal ukon huya sa aton.  Amo ini ang nangin upang o sablag sa aton agod mangin matinlo ang aton tagipusuoon, mangin malipayon kag mangin mahidaiton sa Dios kag sa tao.    Ang mga bata iya, katulad ni Jose may simple conviction sa ila kaugalingon, gani sang paghutik ni Papa niya nga palangga ka namon, apang mas palangga ka gid ni Lord, wala na sing madamo nga resistance sa iya bahin.  Nagpiyong lang siya sang iya mga mata kag mahidaiton nga nagtaliwan.

Article by Fe Marina Siacon (Candle Light Staff 2008)